برای مشاهده کاتالوگ محصول اینجا کلیک کنید.

رفع علائم اسهال غیر عفونی مانند کاهش دل پیچه، تعداد دفعات دفع و مدت اسهال

مصرف این فرآورده در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است. 

عفونت‌های روده‌ای تظاهرات بالینی متفاوتی دارند و توسط ویروس‌ها، باکتری‌های تک یاخته‌ای‌ها و انگل‌ها ایجاد می‌شوند. علائم گاستروانتریت به عفونت سطح مخاط، تهاجم مستقیم میکروب به روده و با تأثیر سموم میکروبی روی سلول‌های مخاط روده با سیستم عصبی مرکزی یا رودهای بستگی دارد. انتقال عوامل بیماریزای روده‌ای غالبا از طریق آب و مواد غذایی آلوده است همچنین بعضی از پاتوژن‌ها از فرد به فرد انتقال می‌یابند. اکثر عفونت‌های روده‌ای ناشی از باکتری‌ها و ویروس‌های شایع، خود محدودشونده بوده و در افراد معمولی طی 7 روز برطرف می‌شود و الزامی برای انجام روش‌های تشخیصی میکروبیولوژیک وجود ندارد مگر آنکه بیماری بسیار شدید باشد یا همه گیری اتفاق افتاده باشد.

 اسهال عموما به صورت حداقل 3 بار دفع مدفوع شل در 24 ساعت تعریف می‌شود. اسهال کمتر از 14 روز، اسهال حاد و اسهال بیشتر از 14 روز، اسهال مزمن (persistent) نامیده می‌شود.

بیماری‌های اسهالی همچنان به عنوان یک علت اصلی برای ناتوانی و مرگ و میر در سرتاسر جهان مطرح هستند. اولین اقدام در درمان اسهال؛ تأمین آب و الکترولیت‌هاست و سایر اقدامات در راستای کاهش علائم بیمار از جمله تهوع، استفراغ، دل پیچه و کاهش مدت بیماری است. 

تعدادی از مطالعات با تحقیق روی فعالیت بیولوژیک ترکیبات استخراج شده از گیاهان با مکانیزم‌های آنتی اسپاسمودیک، تأخیر در ترانزیت روده، مهار حرکات روده تحریک جذب آب یا کاهش ترشح الکترولیت‌ها؛ استفاده از گیاهان دارویی ضد اسهال را تأیید نموده‌اند. در سرتاسر جهان گل، برگ، ساقه و بذر اکثر گونه‌های Satureja به صورت سنتی برای بیماری‌ها و شکایات مختلفی مانند کرامپ‌های گوارشی، تهوع، اسهال، دردهای عضلانی و بیماری‌های عفونی مورد استفاده قرار گرفته اند. با توجه به وجود منوترپن‌هایی مانند تیمول، کارواکرول و سیمن در اسانس مرزه، اثر آنتی میکروبیال آن در مقابل پاتوژن‌های غذایی، گیاهی و انسانی مطرح می‌شود. ترپن‌ها و ترپنوئیدهای موجود در اسانس مرزه دارای اثرات ضد اسپاسم و آنتی میکروبیال هستند لذا می‌توان آن را در اسهال‌های میکروبی نیز به کار برد.

در یک بررسی، با استفاده از روش‌های disk - diffusion و broth microdilution مشخص شده که اسانس مرزه (.S.hortensis L) فعالیت قابل توجهی در برابر طیف وسیعی از باکتریهای گرم منفی (MIC/MBC = 0.025-0.78/0.05-0.781 µ l/ml)، باکتری‌های گرم مثبت (MIC/MBC=0.05-0.39/0.05.-0.78 µ l/ml) و سوش‌های قارچی (MIC/MBC=0.20/0.78 µ l/ml) دارد. در مقایسه اثر آنتی اسپاسمودیک اسانس مرزه با اثر آتروپین و دی سیکلومین در انقباضات ایجاد شده توسط KCl و استیل کولین در ایلئوم ایزوله رت؛ مشخص گردید که اسانس مرزه دارای اثر شل کننده (relaxant) عضلات صاف ایلئوم رت می‌باشد. همچنین اسانس مرزه (0.1 ml/100 g) اسهال ایجاد شده توسط روغن کرچک در موش را مهار می‌کند. همچنین در یک بررسی، اثر ضد درد و ضد التهابی اسانس و عصاره‌های هیدروالکلی و پلی فنولیک دانه مرزه به اثبات رسیده و از آنجا که عصاره هیدروالکلی دانه مرزه در فاز اول تست فرمالین، درد را برطرف می کند به نظر می‌رسد حداقل قسمتی از فعالیت ضد درد آن به صورت مرکزی اعمال می‌شود در یک کارآزمایی بالینی دوسو بی خبر کنترل شده، 71 بیمار مبتلا به اسهال نوع ا در محدوده سنی 10 تا 45 سال به صورت تصادفی در 2 گروه قطره خوراکی لومکس (39 نفر) یا دارونما (32 نفر) برای یک دوره 3 روزه مورد بررسی قرار گرفتند. دوز مصرفی 20 قطره 3 بار در روز بود و بیماران 24، 48 و 72 ساعت پس از پذیرش اولیه پیگیری شدند و تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با نرم افزار SPSS صورت گرفت. براساس نتایج این بررسی میانگین زمان قطع اسهال در گروه دریافت کننده لومکس 17/3 ساعت و نسبت به گروه دریافت کننده دارونما (35/3 ساعت) معنی دار بود. (P=0.013) بعد از 48 ساعت تعداد دفعات اسهال در گروه دریافت کننده قطره لومکس کمتر از نظر آماری نسبت به دارونما معنی دار بود (P=0.003). همچنین 24 ساعت بعد از شروع درمان فراوانی دل پیچه در مصرف کنندگان قطره خوراکی لومکس 15/4% و در گروه دارونما 40.6% بود (P=0.16) نتایج این تحقیق ارزش قطره خوراکی لومکس در برطرف نمودن علائم اسهال را نسبت به دارونما مشخص کرد. با توجه به تحقیقات انجام شده، لومکس یک فرآورده ضد اسهال زود اثر و بدون عارضه است. 

در دیگر کارآزمایی بالینی دوسو بی خبر تصادفی کنترل شده، 56 نفر از بیماران مبتلا به اسهال نوع ا در محدوده سنی 10 تا 65 سال، به صورت تصادفی در 2 گروه کپسول نرم لومکس (29 نفر) یا دارونما (27نفر) قرار گرفتند تا به مدت 30 روز هر 8 ساعت یک عدد کپسول نرم میل نمایند. 

بیماران 24، 48 و 72 ساعت بعد از شروع بررسی مورد ارزیابی قرار گرفتند واطلاعات حاصل با استفاده از آزمون‌های آماری t و  Mann-Whitney مورد تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج این بررسی، میزان بهبودی اسهال در 24 ساعت اول در گروه کپسول نرم لومکس 63% و در گروه دارونما 25.9% بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار مشاهده شد (P=0.013). این تفاوت 48 و 72 ساعت بعد از شروع بیماری نیز معنی دار بود (به ترتیب 0.001>P و P=0.053). فراوانی دل پیچه 24 ساعت بعد از شروع درمان در گروه کپسول نرم لومکس 35.7% و در گروه دارونما 68% بود. (P=0.058) از نظر فراوانی دل پیچه، 48 ساعت بعد از اولین مراجعه اختلاف معنی دار بین گروه دریافت کننده کپسول ترم لومکس و گروه دارونما وجود داشت (0.001>P). 

در مورد تعداد دفعات اجابت مزاج، 48 ساعت بعد از مراجعه اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده گردید (0.001>P) و در گروه کپسول نرم لومکس به نحو بارزی کمتر بود. میانگین زمان قطع اسهال در گروه کپسول نرم لومکس 22.6± 25.7 ساعت و در گروه دارونما 25.7±50.2 ساعت بود و اینا اختلاف از نظر آماری معنی دار مشاهده شد (0.001>P). زمان قطع دل پیچه در گروه دارونما 21.5±24 و در گروه کپسول نرم لومکس 12±10.8 ساعت بود (0.038=P). نتیج این تحقیق ارزش داروی گیاهی کپسول نرم لومکس را در برطرف کردن علائم اسهال نسبت به دارونما مشخص نمود. 

• در طول مدت درمان، مصرف فراوان مایعات از جمله ORS ضروریست.
• درصورت تداوم اسهال بعد از 3 روز درمان، وجود تب یا مشاهده خون در اسهال با پزشک مشورت شود. 

• فرآورده دور از دید و دسترس کودکان نگهداری شود.
• بلافاصله پس از مصرف، در فرآورده را محکم ببندید.
• فرآورده دور از نور و رطوبت، در دمای 15-30 درجه سانتی گراد نگهداری شود. 

1. E.A. Palombo, Phytother. Res. 2006, 20, 717
2. F. Jafari, et al., J. Acupunct. Meridian Stud. 2016, 9, 118
3. T. Mihajilov-Krstev, et al., Arch. Biol. Sci. 2010, 62, 159
4. V. Hajhashemi, et al., J. Ethnopharmacol. 2000, 71, 187
5. V. Hajhashemi, et al., Med. Princ. Pract. 2012, 21, 178
6. ع. شریف و همکاران، بررسی تاثیر قطره خوراکی لومکس 5% در درمان اسهال نوع ، پروژه تحقیقاتی شرکت داروسازی باریج اسانس، 1381.
7. ع. شریف و همکاران، مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند 1383، دوره 11، 36
8. A. D. Marderosian, J. A. Beutler. The review of natural products, 6th ed., Wolters Kluwer Health, 2010, pp. 1281-1283