شکایات گوارشی نظیر اسپاسم های ملایم، نفخ فوق المعدی و نفخ شکم، اسهال، قاعدگی دردناک، التهابات و تحریکات خفیف پوست، اگزما، درماتوز التهابی و درماتیت عصبی، تسریع در التیام زخم ها و سوختگی ها، تسریع گرانولاسیون بافت و بازسازی پوست، ضد عفونی کننده و محافظت از پوست آسیب دیده، عملکرد ضد میکروبی علیه برخی پاتوژن های پوست نظیر گونه های استافیلوکوکوس و کاندیدا، پیشگیری و درمان شقاق سینه و راش ناشی از پوشک بچه، التهابات مقعدی - تناسلی

موارد مصرف آرایشی و بهداشتی:

روغن گل بابونه

خوراکی: یک قاشق مرباخوری؛ 2-3 باری در روز، به همراه غذا میل شود.

موضعی: مقدار کافی از روغن را 2-3 بار در روز به محل مورد نظیر بمالید.

• احتمال بروز واکنش های آلرژی زایی نظیر درماتیت تماسی، اگزما و تحریکات پوستی وجود دارد.
• گزارشی از شوک آنافیلاکسی در مصرف خوراکی بابونه وجود دارد.
  

گل های بابونه حاوی مواد لیپوفیل شامل سزکوئی ترین ها (کازولن) بوده که دارای اثرات ضد التهابی می باشد. فعالیت ضد التهابی روغن بابونه، بیشتر به واسطه ترکیبات ماتریسین، بیزابولول و اکسیدهای آن بوده که عمده ترین ترکیبات موجود در روغن را تشکیل می دهند. این فعالیت به اثر آنتی اکسیدان آنها، نظیر آنچه روی مهار پروستاگلاندین ها و سنتزلوکوترین ها انجام می گیرد، نسبت داده شده است.

آپی ژنین نیز که از ترکیبات فلاونوئیدی بابونه است، علاوه بر جلوگیری از آزادسازی هیستامین، تشکیل محصولات 5-لیپواکسیژناز و سیکلواکسیژناز نظیر 12-لیپواکسیژناز را مهار کرده و بنابراین باعث بروز اثر ضد التهابی می شود. آلفا بیزابولول نیز دارای اثر حفاظت کنندگی زخم و بافت آسیب دیده می باشد.

روغن بابونه همچنین در استعمال موضعی به واسطه کاهش التهابات، ترویج گرانولاسیون بافت و بازسازی آن باعث تسریع در التیام زخم می شود.